Stroomloos kamperen is heel gebruikelijk als je wandelt of fietst.
Onze basisuitrusting is wel iets uitgebreider:
- Een VW Golf IV variant uit 2002
- Een dakkoffer
- Een Erdman Schmidt Giraffe pleinluifeltent, oudere (kleinere) uitvoering. Fabrikant is helaas out of business.
- Een tweeling, anno 2000
- een Campingaz 2-pits kooktoestel, geschikt voor Campingaz R 907 BUTAAN gasflessen
- Een krat boeken en spelletjes
En wat je verder nodig hebt voor kamperend drie weken Europa in.
dinsdag 2 september 2008
zondag 24 augustus 2008
manifest stroomloos
Tja, waarom een blog over kamperen zonder stroomaansluiting?
Om mijn eigen gedachten en ervaringen te ordenen, om anderen te laten zien dat je ook nog echt wel zonder stroom kunt overleven tijdens een paar weken vakantie en misschien hoor ik ook nog wel eens wat terug.
Maar waarom wil ik het zo nodig stroomloos? Uit groeiend milieubewustzijn. En ook los te komen van die afhankelijkheid van elektriciteit. Als er een verslaving naast autorijden van de 21-eeuwse mens is, is het wel aan stroom. Maar hoe lang hebben we als normale mensen daarover de beschikking? 120 jaar? 100 jaar? 80? Ik kan het zelf niet eens zeggen wanneer het gemeengoed is geworden, maar zo vreselijk lang is het niet. En hoe 'snel' daarmee de mens ook losgemaakt is van het ritme van dag en nacht en van de seizoenen. Ik werk in de IT, de verwarming is electronisch geregeld. Geen communicatie en comfort meer als de spanning weg is. Zonder stroom is mijn leven niet meer hetzelfde. En toch: zonder moet ik me kunnen redden. Dat wil ik voor mijzelf ook bewijzen.
Onthechting is ook een motief: de (wel opgeladen) mobiele telefoon alleen voor noodgevallen, geen e-mail op de camping. Weg is ook weg.
En als laatste: de zelfbescherming. Van liftend rondtrekken met een klein koepeltentje op je rug, kwam met het werk de auto, en met het gezin de "Erdman Schmidt Giraffe" pleinluifeltent. Nu de waterscheiding over naar stroomkabel, is de Rubicon over: het begint met opladers, dan komt de mobiele koelkast, daarmee de aanhanger. Maak er dan een vouwwagen van, en voor je het weet ben je aan de caravan of liever gelijk een huisje huren. Maar zal ik dan 's avonds nog op zoek gaan naar de Melkweg in het duister? nog als eerste het natte gras onder mijn blote voeten voelen? Ik ken mezelf goed genoeg: dan slaat het gemak toe als een valbijl.
Stroomloos dus. Maar ik ga het rustig opbouwen. het hoeft ook niet allemaal superactueel en frequent te zijn. Het wordt vanzelf wel completer. Go with the flow, gone with the current.
Om mijn eigen gedachten en ervaringen te ordenen, om anderen te laten zien dat je ook nog echt wel zonder stroom kunt overleven tijdens een paar weken vakantie en misschien hoor ik ook nog wel eens wat terug.
Maar waarom wil ik het zo nodig stroomloos? Uit groeiend milieubewustzijn. En ook los te komen van die afhankelijkheid van elektriciteit. Als er een verslaving naast autorijden van de 21-eeuwse mens is, is het wel aan stroom. Maar hoe lang hebben we als normale mensen daarover de beschikking? 120 jaar? 100 jaar? 80? Ik kan het zelf niet eens zeggen wanneer het gemeengoed is geworden, maar zo vreselijk lang is het niet. En hoe 'snel' daarmee de mens ook losgemaakt is van het ritme van dag en nacht en van de seizoenen. Ik werk in de IT, de verwarming is electronisch geregeld. Geen communicatie en comfort meer als de spanning weg is. Zonder stroom is mijn leven niet meer hetzelfde. En toch: zonder moet ik me kunnen redden. Dat wil ik voor mijzelf ook bewijzen.
Onthechting is ook een motief: de (wel opgeladen) mobiele telefoon alleen voor noodgevallen, geen e-mail op de camping. Weg is ook weg.
En als laatste: de zelfbescherming. Van liftend rondtrekken met een klein koepeltentje op je rug, kwam met het werk de auto, en met het gezin de "Erdman Schmidt Giraffe" pleinluifeltent. Nu de waterscheiding over naar stroomkabel, is de Rubicon over: het begint met opladers, dan komt de mobiele koelkast, daarmee de aanhanger. Maak er dan een vouwwagen van, en voor je het weet ben je aan de caravan of liever gelijk een huisje huren. Maar zal ik dan 's avonds nog op zoek gaan naar de Melkweg in het duister? nog als eerste het natte gras onder mijn blote voeten voelen? Ik ken mezelf goed genoeg: dan slaat het gemak toe als een valbijl.
Stroomloos dus. Maar ik ga het rustig opbouwen. het hoeft ook niet allemaal superactueel en frequent te zijn. Het wordt vanzelf wel completer. Go with the flow, gone with the current.
Abonneren op:
Posts (Atom)
